Ayurveda, binlerce yıllık bir geçmişi olan bir sağlık sistemidir. Hint kültüründe köklü bir geleneği olan bu sistem, vücudun doğal dengesini korumaya, hastalıkları önlemeye ve tedavi etmeye yardımcı olmak için tasarlanmıştır.

Ayurveda kelimesi, Sanskritçe "ayas" (hayat) ve "veda" (bilgi) kelimelerinden oluşmaktadır. Bu nedenle, Ayurveda, hayatın bilgisi veya hayatın bilgeliği anlamına gelir.

Ayurveda, tıp, felsefe ve astroloji gibi birçok disiplinin kesişim noktasında bulunur. Vücudun, zihnin ve ruhun bütünsel bir yaklaşımla ele alındığı bu sistemde, her bireyin kendine özgü bir beden tipi (dosha) ve yapısı vardır.

• Vata, havanın hareketleriyle ilgili
• Pitta, ateşin özelliklerine sahip
• Kapha, suyun ve toprağın özellikleriyle ilişkili

Ayurveda'nın temelleri, köklü bir geçmişe dayanmaktadır. Vedik dönemde, Hindistan'da tıbbi bilginin aktarımı genellikle ustalar ve öğrenciler arasında gerçekleştirilirdi. Ancak, Ayurveda'nın bu dönemde yazılı bir kayıt tutulmadı.

Ancak klasik dönemde, Ayurveda'nın tam anlamıyla sistematik hale getirildiği ve temel kitapların yazıldığı bir zaman oldu. Ayurveda'nın en önemli kitaplarından bazıları Charaka Samhita, Sushruta Samhita ve Ashtanga Hridayam'dır.

Ayurveda'nın önemi, Hint toplumunda hala büyüktür ve birçok insan tarafından kullanılmaktadır. Günümüzde de geleneksel tıp kendisine yer bulmaktadır ve modern tıp tarafından da tanınmaktadır. Ayurveda, sağlık ve mutluluk açısından bütünsel bir yaklaşım sunar.

Ayurveda'nın Tanımı

Ayurveda, Hint kökenli bir sağlık sistemi olarak karşımıza çıkmaktadır. Kelime anlamı olarak "yaşam bilgisi" anlamına gelmektedir. Ayurveda, beden, zihin ve ruh sağlığının uyumlu bir şekilde bütünsel olarak ele alınması felsefesi üzerine kurulmuştur.

Bu sağlık sistemi, insan vücudunu beş element olarak adlandırılan toprak, su, ateş, hava ve boşluk elementleri temelinde değerlendirmektedir. Vücuttaki her şey, bu elementlerin bir kombinasyonundan oluşmaktadır ve bunların belirli oranları, kişinin beden tipini belirlemektedir.

Ayurveda'nın amacı, beden, zihin ve ruhun uyumlu bir şekilde çalışması için vücudun doğal ritmini, enerji akışını ve dengesini sağlamaktır. Bu nedenle, tedavi yöntemleri genellikle bitkiler, baharatlar, masaj, meditasyon, yoga ve diğer doğal yöntemleri içermektedir.

Ayurveda'nın Kökleri

Ayurveda, Hint kültüründe benzersiz bir yere sahip olan, binlerce yıllık bir tıp disiplinidir. İsminin anlamı "yaşam bilgisi" olan Ayurveda'nın kökenleri, anavatanı Hindistan'a kadar uzanmaktadır.

Vedik dönemde, Ayurveda'nın temelleri atılmıştır. Ayurveda'nın Vedik dönemle olan ilişkisi oldukça yakındır. Bu dönemde, bedenin doğal iyileşme sürecine olan güven, vücuttaki enerjinin uygun bir şekilde yönetilmesi ve doğal bitki bazlı ilaçlarla iyileştirme süreci, Ayurveda'nın temel prensiplerini oluşturmuştur.

Ayurveda'nın gelişiminde bir diğer önemli etken, bilgi aktarımının nasıl yapıldığı ve eğitim sürecidir. Bilgi aktarımı, ustaların öğrencilere birebir eğitimleriyle gerçekleştirilmiştir. Bu nedenle, Ayurveda'nın bilgi ve kökenlerinin kaynağı öğretmenlerdir.

Klasik dönemde, Ayurveda'nın gelişimi hızlandı ve ana kaynaklar yazıldı. Bu dönemde, üç ana kaynak kitaba dayanarak Ayurveda'nın yapı taşları düzenlendi. Bu kitaplar Charaka Samhita, Sushruta Samhita ve Vagbhata Samhita'dır.

Ayurveda, Hint toplumunda uygulanan bir tıp sistemi olarak kabul edilmiştir. Günümüzde bile, Hint kültüründe Ayurveda büyük bir saygınlık kazanmıştır ve Hindistan hükümeti, Ayurveda'nın popülerliği nedeniyle bu tıbbi disiplini teşvik etmektedir.

Ayurveda, adeta bir kültürel miras olarak Hindistan'da yaşatılmaya çalışılmaktadır. Hint toplumunda, Ayurveda'nın birçok uygulayıcısı ve hekimi vardır. Tüm bu özellikleri ile Ayurveda, en köklü ve saygı duyulan tıp disiplinlerinden biridir.

Vedik Dönem

Ayurveda, Hint kültüründe köklü bir geleneğe sahiptir. Ayurveda'nın tarihi Vedik döneme dayanmaktadır ve burada Ayurveda'nın önemi çok yüksektir. Vedik dönem, Hindistan'da 1500 ila 500 yıl önce gerçekleşen bir dönemdir. Bu dönem, o dönemde yaşayan ve Ayurveda'nın temel felsefesini de ortaya koyan Vedalar adlı kutsal metinlerin yazıldığı dönemdir.

Bugün Ayurveda'nın insanlık için ne kadar önemli olduğunu anlamak için Vedik dönemi çok önemlidir. Vedalar, Ayurveda'nın doğru bir şekilde uygulanması ve yönetilmesi gerektiği fikrini ortaya koydu ve Ayurveda'nın Hindistan'ın kültürel mirası haline gelmesiyle sonuçlandı.

Diğer bir ilginç nokta, Ayurveda'nın Vedik dönemiyle ilişkili olmasıdır. Ayurveda, Vedalar'da yer alan tanrıça Dhanvantari'nin, tanrıların doktoru ve doğal tıbbın tanrısı olarak anılması sebebiyle, doğal tıbbın bir parçası olarak kabul edilmiştir. Vedalar aynı zamanda, Ayurveda'nın başlıca amacının insan ömrünün uzunluğunu ve kalitesini artırmak olduğunu da belirtir.

Bilgi Aktarımı ve Eğitim

Ayurveda'nın kökleri, Vedik dönemine kadar uzanmaktadır ve zamanla farklı bölgelerde gelişim göstermiştir. Ancak Ayurveda bilgisi, kökeniyle birlikte Vedik bilimlerinin parçası olarak bugüne kadar aktarılmaktadır. Bilgi aktarımı süreci eğitim ve mentorluk yoluyla gerçekleştirilmektedir.

Bu eski geleneğin ana prensibi, bilgeliğin bir öğrenciden bir diğerine devredilmesi ve öğrencilerin de öğrenmenin bir parçası olarak öğrendiklerini öğretmeleridir. Bu nedenle, Ayurveda uygulayıcılarının çoğu, önce bir ustanın yanında çalışarak ve onların bilgilerini öğrenerek bu alanda uzmanlaşır.

Ayurveda eğitimi, öğrencinin uygun bir kaynaktan alınan ders kitapları, gözlemler, pratik seansları, mentorluk ve araştırma gibi bir dizi kaynaktan faydalanarak gerçekleştirilir. Bu kaynaklar, bir öğrencinin her bir beden tipi, beslenme, bitki tedavileri, yoga ve meditasyon gibi konularda detaylı bilgi sahibi olmasını ve pratiği öğrenmesini sağlar.

Ayurveda'nın Gelişimi

Ayurveda, Hint tarihi boyunca sürekli bir değişim ve gelişim içinde olmuştur. Ayurveda, ilk olarak Vedik dönemde ortaya çıkmıştır. Daha sonra klasik dönem boyunca, Ayurveda'nın bilgi ve uygulamaları ilerlemiştir.

Ayurveda'nın gelişimi, bunun farklı nedenleri ile açıklanabilir. Bu faktörler arasında, tıp ve anatomiden gelen gelişmeler, teknolojik yenilikler, yeni bitkilerin keşfi ya da yeni hastalıkların ortaya çıkması yer alır. Ayrıca, Ayurveda'nın felsefesi ve uygulanma şekli, çeşitli dönemler boyunca değişmiştir.

Klasik dönem boyunca, Ayurveda'nın tıp bilimi ve tedavileri, yazılı eserlerde toplanmıştır. Bu dönemde, Charaka Samhita, Sushruta Samhita ve Ashtanga Hridayam gibi önemli eserler kaleme alınmıştır. Bu kitaplarda, Ayurveda'nın uygulanmasına dair ayrıntılı bilgiler yer alır.

Günümüze kadar, Ayurveda sürekli olarak değişim ve gelişim içinde olmuştur. Bugün, Ayurveda'nın modern tıpla entegrasyonu artmakta ve farklı ülkelerde alternatif bir tıp olarak kabul görmektedir. Özellikle son dönemde, Ayurveda'nın yararları üzerine yapılan araştırmalar, Ayurveda'yı dünya genelinde popüler hale getirmiştir.

Klasik Dönem

Ayurveda, köklü bir Hint kültürüne sahip ve Vedik dönemi olarak bilinen dini bir dönemde ortaya çıktı. Ancak, Ayurveda'nın klasik dönemde nasıl geliştiği, temel kitaplarıyla nasıl zenginleştiği ve Hindistan toplumunda nasıl yaygınlaştığı oldukça önemlidir.

Klasik dönem, Ayurveda'nın özellikle M.Ö. 500–1000 yılları arasında nasıl geliştiğini, ana kitaplarının yazıldığını ve yazarlarının kim olduğunu içerir. Bu dönemde Ayurveda, önemli bilimsel ve felsefi tartışmaları kapsayan yazıları ve kitapları oluşturdu.

Ayurveda'nın bu klasik dönemi, toplumda yoğun bir şekilde kabul gördü ve kullanıldı. Ayurveda, Vedik dönemden farklı olarak elitlerin özel bir tedavi yöntemi olmaktan çıkarak, halkın birçok kesimine ulaştı. Sağlıklı bir yaşamın vazgeçilmez bir parçası haline geldi ve Hint kültüründe derin bir etkiye sahip oldu.

Ayurveda'nın Ana Kitapları

Ayurveda'nın temel kaynakları, üç kitaptan oluşmaktadır: Charaka Samhita, Sushruta Samhita ve Ashtanga Hridayam. Charaka Samhita, tıp bilgisi ve hastalıklar hakkında detaylı bilgi içeren bir kaynaktır. Sushruta Samhita, cerrahi prosedürler ve kök hücre tedavisi gibi konuları ele almaktadır. Ashtanga Hridayam, diğer kitaplardaki bilgilerin derlenmesinden oluşan bir el kitabıdır.

Ayurveda kitaplarında, insan vücudunun evrenle bağlantısına dair felsefi bir bakış açısı sunulmaktadır. Ayrıca, farklı beden tipleri, bitkisel tedavi yöntemleri, beslenme önerileri ve diğer tedavi yöntemleri hakkında detaylı bilgi yer almaktadır. Kitaplar, hem tıp öğrencileri hem de Ayurveda uygulayıcıları için temel bir başvuru kaynağıdır.

Ayurveda'nın ana kaynakları, Hindistan'da yüzyıllardır kullanılmaktadır ve dünya genelinde popülerlik kazanmıştır. Kitaplar, doğal bir yaşam tarzı ve sağlıklı bir vücut için önemli bilgiler içermektedir.

Ayurveda'nın Toplumda Yeri

Ayurveda, Hindistan'daki toplumun hayatındaki yerini uzun yıllar önce edindi. Hint kültürü, Ayurveda'nın tarih boyunca halk tarafından kabul edilmesine katkıda bulunmuştur. Ayurveda, halk tarafından tıbbi bitkilerin kullanımına dayalı yöntemleriyle popülerleşirken, modern tıp yöntemleri de yavaş yavaş yaygınlaşmaya başlamıştır.

Ayurveda'nın toplumun hayatındaki yeri sadece tıbbi tedavi yöntemleriyle sınırlı değildir. Ayurveda, yoga, meditasyon ve diğer doğal terapiler gibi farklı uygulamaları da kapsar. Bu nedenle, toplum Ayurveda'yı sadece sağlık sorunlarının tedavisi için değil, bir yaşam tarzı olarak da benimsemiştir.

Ayrıca, Ayurveda'nın Hindistan'ın bazı bölgelerinde halk tarafından uygulanması konusunda halen birçok geleneksel uygulama bulunmaktadır. Hindistan'da, özellikle kırsal kesimlerde, Ayurveda'nın halk tarafından kullanımı oldukça yaygındır. Bu uygulamalar, modern tıbbi tedavilerle birlikte kullanıldığında da etkili olabilir.

Ayurveda Felsefesi

Ayurveda felsefesi, insan bedeninin uyum halinde çalışması gerektiği düşüncesine dayanmaktadır. Bedenimizde bulunan her bir organ, doku ve sistemin birbiriyle bağlantılı olduğu ve bu nedenle biri etkilendiğinde diğerlerinin de etkilenebileceği düşüncesi Ayurveda'nın temelini oluşturmaktadır. Bu yüzden, bedenimizin her bölgesinin ve fonksiyonunun dengeli olması, sağlıklı bir yaşam için çok önemli bir unsur olarak kabul edilmektedir.

Ayurveda felsefesi, bedenimizin yanı sıra zihnimizin de düzenli çalışması gerektiğine inanır. Zihinsel ve duygusal stresin vücuttaki organlar üzerinde olumsuz etkileri olduğuna inanırlar. Bu nedenle, bedenin iyi bir sağlık durumu ve zihnin düzenli çalışması için, stresten arınmak gerektiği düşüncesi benimsenir.

Ayurveda ayrıca doğaya ve onun döngülerine saygı gösterilmesi gerektiğine de inanır. Bu nedenle, beslenme gibi günlük rutinlerimizde doğal, organik ve sezona uygun yiyecekler tüketmek, yaşam tarzımızda doğal malzemeleri kullanmak gibi unsurlar Ayurveda’nın temel prensiplerini oluşturmaktadır.

Ayrıca, Ayurveda felsefesi, her bireyin benzersiz bir yapıya sahip olduğunu ve bu nedenle herkesin farklı bir bakıma ihtiyaç duyduğunu vurgular. Bir kişinin sağlıklı olması için, beden tipi, ruh hali ve diğer kişisel etkenler dikkate alınarak bireysel bakım yöntemleri önerilir.

Sonuç olarak, Ayurveda felsefesi insan bedeninin dengeli çalışmasının sağlıklı yaşamın temeli olduğunu belirtir. Bedenimizin ve zihnimizin düzenli çalışması, doğaya saygı göstermek, her bireyin benzersiz yapısını dikkate almak gibi unsurlar Ayurveda’nın temel prensipleridir.

Beden Tipi Tanımları

Ayurveda, farklı beden tiplerinin tanımlarını da içeren bir sağlık felsefesidir. Ayurveda'ya göre, her bireyin farklı bir beden tipi vardır ve bu beden tipi belirli bir yaşam tarzına uygun olarak beslenmeli, hareket etmeli ve tedavi edilmelidir. Ayurveda'da beden tipleri üç kategoride incelenir; Vata, Pitta ve Kapha.

Vata beden tipi, hareketli ve enerjik bir yapıya sahiptir. İnce kemikli, uzun ve çabuk yorulan kişiler Vata beden tipine sahip olabilir. Bu beden tipinde, soğuk ve kuru yiyeceklerin tüketimi azaltılmalıdır. Bunun yerine, sıcak, nemli ve besleyici yiyecekler tercih edilmelidir. Ayrıca, Vata beden tipine sahip kişilerin rutin bir yaşam tarzı takip etmesi ve stresten uzak durması önerilir.

Pitta beden tipi, sıcak ve odaklı bir yapıya sahiptir. Orta yapılı ve kaslı insanlar Pitta beden tipine sahip olabilir. Bu beden tipinde, baharatlı, asidik ve yağlı yiyeceklerin tüketimi azaltılmalıdır. Bunun yerine, tatlı, sulu ve serinletici yiyecekler tercih edilmelidir. Ayrıca, Pitta beden tipine sahip kişilerin serin ve sakin bir ortamda kalmaları önerilir.

Kapha beden tipi, sakin ve dingin bir yapıya sahiptir. Genellikle büyük ve kaslı kişiler Kapha beden tipine sahip olabilir. Bu beden tipinde, ağır, yağlı ve tatlı yiyeceklerin tüketimi azaltılmalıdır. Bunun yerine, acı, baharatlı ve hafif yiyecekler tercih edilmelidir. Ayrıca, Kapha beden tipine sahip kişilerin aktif bir yaşam tarzı takip etmesi ve zorlayıcı egzersizler yapması önerilir.

Ayurveda'da beden tipleri, kişinin sağlığına uygun olarak önerilen tedavi yöntemlerini de belirler. Bu nedenle, kişinin beden tipini bilmek, sağlığı açısından son derece önemlidir.

Vata, Pitta, Kapha

Vata, Pitta ve Kapha beden tipleri, Ayurveda felsefesinin temelini oluşturur ve kişinin vücudundaki enerji (dosha) dengesine göre belirlenir.

Vata: Hareketli ve enerjik tiptir. İnce kemikli, hafif yapılı kişilerde sıklıkla görülür. Vata düzensiz uyku, huzursuzluk, kabızlık, kuru cilt ve saç dökülmesi gibi sorunlara neden olabilir. Bu tip insanların sıcak, nemli, sessiz ve düzenli bir ortamda kalmaları önerilir. Ayrıca, beslenme programında sıcak, hafif, sıvı ve yağlı yiyeceklerin tüketilmesi tavsiye edilir.

Pitta: Önder ve kararlı tiptir. Orta ölçekli, ciltleri hassas ve kızarık olan kişilerde sıklıkla görülür. Pitta dengesiz beslenme, stres, öfke ve güneş ışınlarına aşırı maruz kalma sonucu saç dökülmesi, cilt döküntüleri, yüksek tansiyon ve sindirim sorunlarına neden olabilir. Bu tip insanların serin, sakin ve nemli bir ortamda kalmaları önerilir ve beslenme programlarında soğuk, hafif, tatlı, acı ve kuru yiyecekler tercih edilir.

Kapha: Sakin ve dengeli tiptir. Genellikle büyük yapılı, kaslı ve güçlü kişilerde sıklıkla görülür. Kapha aşırı kilo, uyku apnesi, astım, egzama ve aşırı terlemeye neden olabilir. Bu tip insanlar kendilerini hareketli, sıcak ve kuru bir çevrede tutmalı ve beslenme programlarında sıcak, kuru ve baharatlı yiyecekler tercih etmelidir.

Ayurveda felsefesi, bedenin dozalar ve enerjilerden oluştuğunu belirtir. Bu dozaların dengesi korunduğunda, sağlıklı bir yaşam sürmek mümkün olur. Beden tipi tespiti ve bireysel bakım yöntemlerinin uygulanması, vücuttaki enerji dengesini korumak ve sağlıklı bir yaşam sürmek için önemlidir.

Bakım Yöntemleri

Ayurveda, tıbbi bitkilerin kullanımı kadar fiziksel, zihinsel ve ruhsal bakıma da önem vermektedir. Bu nedenle, Ayurveda'da birçok farklı bakım yöntemi uygulanmaktadır. Bu yöntemlerden bazıları masaj, yoga, meditasyon, beslenme ve uyku düzeni gibi hayat tarzı faktörleridir.

Ayurveda'da en yaygın kullanılan bakım yöntemlerinden biri masajdır. Masaj, kan dolaşımını arttırarak vücudun toksinlerden arınmasına yardımcı olur. Ayrıca, stres ve gerilimi azaltır, kas ağrılarını hafifletir ve uyku kalitesini arttırır. Ayurveda masajı, vücudun belirli bölgelerindeki enerji merkezlerine baskı uygulayarak yapılan bir masaj tekniğidir.

Yoga da Ayurveda'da sıkça kullanılan bir bakım yöntemidir. Yoga, esnekliği arttırır, kasları güçlendirir ve vücudun duruşunu düzeltir. Aynı zamanda, zihni sakinleştirir ve stresi azaltır. Ayurveda'nın önerdiği yoga pozları, farklı beden tiplerine göre ayarlanmıştır.

Meditasyon da Ayurveda'daki diğer bir önemli bakım yöntemidir. Meditasyon, zihni sakinleştirir, stresi azaltır ve uyku kalitesini arttırır. Ayurveda'da önerilen meditasyon teknikleri genellikle nefes egzersizleri veya mantralar (sessiz tekrarlamalar) üzerine odaklanır.

Son olarak, Ayurveda'nın beslenme, uyku ve egzersiz önerileri de vücudun bakımı için çok önemlidir. Ayurveda, beslenme planlarının hastanın beden tipine göre özelleştirilmesini önerir ve uyku ve egzersiz düzeninin de kişinin ihtiyacına uygun ayarlanması gerektiğini vurgular.

Tüm bu bakım yöntemleri, Ayurveda'nın fiziksel, zihinsel ve ruhsal sağlık için bütünsel bir yaklaşım sergilemesinin başlıca nedenleridir.

Tıbbi Bitkiler

Ayurveda'nın doğal tedavi yöntemleri arasında tıbbi bitkiler oldukça yaygındır. Ayurveda, bitkilerin özelliklerinin ve faydalarının incelenmesiyle gelişmiştir ve bitkilerin insan vücuduna sağladığı farklı etkilerin kullanımını teşvik eder.

Bitkilerin iyileştirici özellikleri, Ayurveda uygulamalarının büyük bir bölümüne kaynaklık etmektedir. Örneğin, baharatlar ve bitkisel çaylar hastalıkların önlenmesinde ve tedavisinde sıklıkla kullanılır.

Bazı bitkiler doğru şekilde kullanıldığında iyi bir sonuç elde edilebilir. Amla, Ashwagandha, Shatavari, Brahmi, Neem, Turmeric gibi bitkiler Ayurveda'nın temel tıbbi bitkileridir. Bunlar, çeşitli rahatsızlıkların tedavisinde kullanılabilir.

Ayurveda'da bitkilerin kullanımı, bitkinin özellikleri ve insan vücudunun özellikleri dikkate alınarak yapılır. Bitkilerin özellikleri, sıcaklık, nem, tat ve enerji dengesi gibi unsurlara göre sınıflandırılır.

Bitkiler farklı şekillerde, çay, toz, tentür veya yağ şeklinde kullanılabilir. Tek başına veya karışımlar halinde kullanılabilirler. Örneğin, çay şeklinde tüketildiğinde, bitkiler vücuttaki toksinleri temizleyebilir, enerjiyi dengeleyebilir ve bağışıklık sistemi fonksiyonlarını artırabilirler.

Birçok bitki, antienflamatuar ve antibakteriyel özelliklere sahiptir. Bu nedenle Ayurveda'nın doğal bir tedavi yöntemi olarak kabul edilirler. Herhangi bir tıbbi bitki kullanmadan önce, önerileri takip etmek ve herhangi bir istenmeyen yan etkiyi önlemek için bir doktora danışmak önemlidir.

Diğer Bakım Yöntemleri

Ayurveda, sadece tıbbi bitkilerle tedaviye dayanmaz. Masaj, yoga, meditasyon ve diğer teknikleri kullanarak da vücudun sağlıklı kalmasına yardımcı olur. Bu tekniklerin temel amacı, bedenin dengeye kavuşmasını sağlamaktır.

Masaj, Ayurveda'nın önemli bir bölümünü oluşturur. Masaj, bedenin çeşitli kısımlarında bulunan kanalların açılmasına yardımcı olarak, bedenin dengede kalmasına ve vücudun fonksiyonlarının normale dönmesine yardımcı olur. Ayurveda'da kullanılan masaj teknikleri, vücudun farklı kısımlarına yönelik uygulanabilir.

Yoga, Ayurveda'da önemli bir yer tutan başka bir tekniktir. Yoga, bedenin denge ve esneklik kazanması için kullanılan bir tekniktir. Aynı zamanda, bedenin zihinsel ve duygusal açıdan da rahatlamasına yardımcı olur. Yoga, Ayurveda'da kullanılan temel teknikler arasında yer alır.

Meditasyon, bedenin zihinsel ve duygusal açıdan rahatlamasına yardımcı olan bir tekniktir. Meditasyon, bedenin stres seviyesini azaltarak, kan basıncının düşmesine ve kalp atışlarının yavaşlamasına yardımcı olur. Aynı zamanda, bedenin zihinsel ve duygusal dengeye kavuşmasına yardımcı olur.

Ayurveda'da kullanılan diğer teknikler arasında, belirli yöntemlerle hazırlanan bitki yağlarının kullanımı, belirli yiyeceklerin tüketimi ve belirli sağlık uygulamaları yer alır. Bu teknikler, bedenin tamamen dengeye kavuşmasına ve sağlığın korunmasına yardımcı olur. Ayurveda'nın tüm teknikleri, bedenin bütünsel bir şekilde ele alınması ve dengede kalması üzerine odaklanır.